En çok nereyi seviyorsan şehrinde
Seni orada bekleyeceğim
Keskin ikilemlerden doğmuş yaralarla
Kalp dediğin nihayetinde et parçası
Kaç darbe yemişse o kadar yumuşak
Sahi kaç gün daha böyle geçer?
Soluksuz, bakışsız ve düz
Bir şeylere ihtiyacım var
Zamana
Merhametli bir yalana
En çok da kafanı göğsüme yaslamana
Saçmalıyor da olabilirim
Bundan doğal ne var?
Adını bile daha önce duymuştum
Adına daha önceden de aşık olmuştum
Fakat gel gör ki
Gözlerine şiir yazamam
Bizi oraya çeken her neyse
Ki bunun adı elbette sabır
Acılarımızla bağladı
Şimdi
Ellerimde yumuşacık bir kalp var
En çok nereyi seviyorsan şehrinde
Seni orada bekleyeceğim
Gel
Al.
Ahmet Hazar Ertaç
3/17
